Lekcja inna niż wszystkie
Teatrzyk Kamishibai to ciekawa metoda przeprowadzenia lekcji. Uczniowie klasy 3A gimnazjum udowodnili, że można ją aktywnie wykorzystać na zajęciach języka niemieckiego - języka mniejszości narodowej.
Sama nazwa „Kamishibai” (jap. 紙芝居 kami-shibai?) oznacza: kami – papier, shibai – teatr, przedstawienie, dramat, sztuka – teatr ilustracji, teatr obrazkowy, dosłownie: papierowy teatr. Jest to tradycyjna japońska sztuka opowiadania historii za pomocą ilustracji wykonanych na kartonowych planszach, wsuwanych do małej, płaskiej, drewnianej, otwartej częściowo skrzynki, pełniącej rolę sceny/ekranu o nazwie butai (scena)”[1].
Zadaniem klasy 3A było przedstawienie teatrzyku pod kątem znajomości drugiej osoby z klasy, kolegi bądź koleżanki. Uczniowie bardzo dobrze się znają, wiec uznałam, że opowiedzenie w kilku zdaniach o danej osobie w języku niemieckim, nie sprawi gimnazjalistom większej trudności. Narysowali oni portrety swoich rówieśników i opowiedzieli o nich korzystając z formy teatrzyku „kamishibai”. Wstęp do przedstawienia rozpoczęłam sama, a dalszą część poprowadzili uczniowie. W rezultacie klasa spisała się bardzo dobrze. Na lekcji panowała przyjazna atmosfera.
Sadząc po minach uczniów i ich aktywności do pracy uważam, że teatrzyk im się podobał. W mojej opinii warto wprowadzać metody aktywizacyjne na lekcjach. Uważam, że będziemy częściej wykorzystywać „papier” i „teatr” na naszych lekcjach.
Pani Sandra Leś
[1] https://pl.wikipedia.org/wiki/Kamishibai
następna » |
---|